Wciąż delikatne odpukując w niemalowane ogłaszam bezapelacyjne nadejście wiosny. I mimo, że ponoć gdzieś na obszarach zimnej polskiej północy dzielni zwiadowcy zaobserwowali śnieg- do nas Pani Wiosna zawitała i odchodzić nie ma zamiaru.

-Spóźniła się Pani- Zaznaczam nieśmiało.

Chichocze tylko i zrzucając kolorowe baletki rozsiada się w kuchni.

-Tęskniłaś?- Pyta gładząc włosy mieniące się wszystkimi kolorami kwiatów.

-Bardzo- odpowiadam- Za Twoim ciepłem, za lekkim powietrzem, za targiem pulsującym świeżymi warzywami.

-Mam ich mnóstwo- chwali się nieskromnie i pokazuje wiklinowy koszyk. A w nim:

-Spóźniona, nie spóźniona- mówi Pani Wiosna- bardzo zgłodniałam. Co na śniadanie?

Chwilę myślę i odpowiadam:

-Umyj warzywa.

Ja w tym czasie kroję 3 plastry boczku w cienkie paski i podsmażam na oleju. Pani Wiosna dorzuca pokrojonego w plastry pora i w kostkę rzodkiew. Ja myję dwa jajka i wbijam je na patelnie. Doprawiam pieprzem i mieszam co jakiś czas aż jajko się zetnie. Pani Wiosna w tym czasie myje przyniesioną przez siebie roszpunkę. Dodajemy ją na minutę przed zdjęciem patelni z ognia.

Bułkę kroję na pół. Nacinam i rozchylam. W to miejsce nakładam jajecznicę. Całość posypuję kiełkami. 

-Moje- krzyczy Pani Wiosna i łapie pierwszą z brzegu bułeczkę.

Przez chwilę pałaszujemy w ciszy.

-Tak sobie myślę- zaczynam w skupieniu- może byś zahaczyła o północ?

P.S. Pełen spis składników: