Iskra – Alice Broadway

Łatwo jest uwierzyć w kłamstwo, zwłaszcza jeśli jest wygodne i bezpieczne. Leora zadawała za dużo pytań, teraz przyjdzie jej zmierzyć się z ich konsekwencjami. Jej zadanie jest proste, jednak w praktyce wszystko może okazać się bardziej skomplikowane.

Tytuł: Iskra

Cykl: Księgi skór (tom 2)

Autor: Alice Broadway

Wydawnictwo: We need YA

Leoria nie zamierza już dłużej udawać, że jej społeczeństwo jest idealne. Czuje, że ktoś od lat nimi manipuluje, a ona sama nie wie… kim tak naprawdę jest. Burmistrz nie daje jej jednak żadnego wyboru, musi udać się do nienaznaczonych i zacząć ich szpiegować. Co w tym złego? W końcu ucieleśniają wszystko, czym gardzi. Ale czy aby na pewno? Jak wygląda druga strona medalu?

„Iskra” to bezpośrednia kontynuacja „Tuszu”, sięgnęłam po nią praktycznie od razu po przeczytaniu poprzedniego tomu. Jeśli więc nie czytaliście części pierwszej, koniecznie to właśnie od niej zacznijcie swoją przygodę z tym fantastycznym światem. To właśnie w pierwszym tomie pojawia się najwięcej opisów tej odmiennej rzeczywistości, wtedy też poznajemy większość zasad rządzących społeczeństwem. Wszystko to na początku brzmi idealnie, jednak z czasem… zaczyna budzić coraz więcej wątpliwości. Tym razem przyjdzie nam skonfrontować poglądy drugiej strony barykady i chociaż spróbować ocenić… kto ma rację. Na początku urzekły mnie opowieści nieoznaczonych, które brzmiały niczym krzywe zwierciadło historii znanych z pierwszego tomu. Potem doszło do tego całe mnóstwo innych szczegóły, które ciekawie zarysowały to inne, niepozbawione wad społeczeństwo.

Chociaż niesamowicie podobał mi się pomysł na zbudowanie zasad wokół tatuaży lub ich braku i doceniam, w jak wielu elementach się ujawnia i jak kształtuje całą hierarchię, to bez zmian pozostają moje uwagi do pierwszej części. W skali mikro wszystko się zgadza, jest spójne i klarowne. Brakuje mi jednak perspektywy makro, która ukazywałaby, jak te dwie osady mają się do całości, podnosiła, chociażby kwestię języka, czy momentu dziejowego. Tymczasem w tym zakresie trwamy jakby w zawieszeniu, widząc tylko tu i teraz.

Wcześniej nie narzekałam co prawda na tempo akcji, skupiałam się na poznawaniu świata, jednak przyspieszenie w drugim tomie przypadło mi do gustu. Więcej jest zwrotów wydarzeń, ciekawych sytuacji, czy działania. Bohaterka nie tylko aklimatyzuje się, ale też czynnie uczestniczy w życiu nienaznaczonych. Powoli na jaw wychodzą wszystkie intrygi i chociaż nie są to może bardzo przewrotne spiski, to jednak cała opowieść jest naprawdę ciekawa.

Na końcu warto też wspomnieć o okładkach, są obłędne! Zdecydowanie lepiej wyglądają na żywo niż na zdjęciach. Najlepiej… przekonajcie się o tym sami. Całą serię polecam miłośnikom fantastyki, zwłaszcza ceniącym jej młodzieżowe wydanie.

Dominika Róg-Górecka