Książka ta została wydana przez Wydawnictwo Literackie. Jej autorem jest Gospodinow Georgi, czyli pisarz, który za swój „Schron przeciwczasowy” otrzymał Międzynarodową Nagrodę Bookera. „Powieść naturalna” stanowi jego literacki debiut i zawiera wątki autobiograficzne.

Historia zaczyna się od tego, że główny bohater, imiennik autora, decyduje się na rozwód z żoną. Powodem jest ciążą, ale nie on jest jej sprawcą. Nasz bohater jest pisarzem, a po głowie chodzi mi pomysł na powieść naturalną, czyli taką złożoną z samych początków. Zaczyna więc gromadzić najróżniejsze historie, zmyślone i prawdziwe, a gdzieś w tle toczy się jego życie.

Na początku książka urzekła mnie naprawdę prostą, ale też wciągającą narracją. Te pozornie niepowiązane historie czytało mi się z ogromnym zainteresowaniem. Jednak z czasem zaczęło mi to też doskwierać. Z utęsknieniem czekałam na fragmenty, które popychają fabułę do przodu, a kolejne opowiadania sprawiały mi coraz mniej frajdy.

Poznawanie wciąż nowych początków wywołało we mnie mocno niejednoznaczne uczucia. Z jednej strony byłam ciekawa, co tam znowu wymyślił autor, czasami udawało mi się wyłapać ukryte znaczenia, czy nawiązania. Z drugiej jednak… opowiadania te nie posuwały fabuły do przodu, były też momentami lekko niesmaczne (np. sporo historii dosłownie toaletowych).

Jeśli zaś chodzi o wątek główny, to tutaj sprawa wygląda podobnie. Dopiero po przeczytaniu całości czytelnik może zacząć składać sobie w głowie bieg wydarzeń, zastanawiać się co było prawdą, a co fikcją. Ten zabieg jest naprawdę ciekawy i angażujący. Z drugiej strony niektóre tematy pozostają otwarte i niewyjaśnione. Można rzec, że jest to proza życia, ale w literaturze mimo wszystko pozostawia pewien niesmak.

„Powieść naturalna” pozostawiła mnie z wrażeniem, że przeczytałam coś unikatowego. Jednak nie było to doświadczenie wyłącznie pozytywne.